Ноќта е жешка како пекол. Бедна соба во беден дел од беден град. Зјапам во божица. Таа ми вели дека ме посакува. Нема да потрошам ни секунда прашувајќи се како станав толку среќен.
– Те сакам тебе.
Таа мириса како ангел. Совршена жена. Божица.
- Потребен си ми.
Срна. Таа рече дека се вика Срна.
Четири часа подоцна ја чувствував главата како да ми е неколку пати поголема.
И тоа ладно чувство ми се случуваше во стомакот. Тогаш сфатив дека таа е мртва. Ни белег на неа. Не мораш да и го проверуваш пулсот за да сфатиш дека тие нејзини совршени гради не се движеа така како што би се движеле кога би дишела.
Таа беше убиена и јас бев тука кога тоа се случило. Веднаш до неа. Мртов пијан исто како што беше и таа.
По ѓаволите Срна! Која си и кој те сака мртва? Која си? Покрај тоа што си ангел на милоста што му даде два пати задоволство на губитник како мене. Сигурен сум, не е заради мојот изглед. Зошто овој никаков мотел? Зошто добрата Срна?
Полиција.
Тие не ми кажуваат многу, се појавуваат кога никој друг освен јас и убиецот не знае дека имало убиство. Некој ќе плати. Јас ќе го натерам.
Отвора прозорец. Се фрла.
No comments:
Post a Comment